Ben hayata adınla başladım, Sevginle gözlerimi açtım. Şimdi sevginle ağlıyorum, Adından nefret ediyorum! Bir gün ölüm haberim sana gelirse, Mezarımın başına sakın gelme. Sadece elini kalbine koy ve özür dile, Belki o zaman mutlu olurum..
Benim gözüm karadır, sevdiğime değer veririm, değer verdiğimi severim, Sen benim değerimi bilmedin, Şimdi sokak köşelerinde değer ara kendine değersiz insan! Her gecem sana bedduam ile geçiyor, her günüm sana lanet edişlerimle bitiyor. Sildim seni hayatımdan, beddualarım da ve lanetlerim de yaşıyorsun.
Hayatta hiç kimse için ağlamaya değmez, ağlamaya değenler zaten ağlatmaz! Biz kimleriz diye sorma, biz hayata bosvermişlerdeniz. Bize hayat nedir diye sorma, biz hayat deryasında yüzenlerdeniz. Eğer bir gün ağlaman gerekirse başını dik tut ki, Göz yaşların seni ağlatan kişi kadar alçalmasın.
Bakmayın Güldüğümüze, Acılarımız Bitmiş Değil, Sadece Alıştık. Yüzüme bakıpta sanmayın bahtiyar, Gülen gözlerimde bin ah var!
Acı acıyı bastırır. ( Türk Atasözü) Acıların en acısı kendi çekirdeğimizdir. ( Sophokles) İçiniz kor gibi yanarken susmak, acıların en beteridir. ( F. Garcia Lorca) Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir. ( L.A. Seneca) Acı, akıllı adamların hocasıdır. (G.G. L.Byron) Acı, bir saati on saat yapar. ( W.Shakspeare) Bazı acılar ilaç yerine geçer. ( W.Shakspeare) İnsanlar, akılsızlıkları yüzünden “alınlarında yazılı olandan” daha çok acı çekerler. (Eflatun) İnsanın alışamayacağı acı yoktur. ( G.D’Annunzio) En tatlı şarkılar en acı duyguları dile getirenlerdir. (P. B. Shelley) Acı çekmeyenler, başkalarının acı çekebileceğini akıllarına bile getirmezler. ( Sammuel Johnson) Acı çekmek ölmekten daha çok cesaret ister. ( Napoleon) Sevincin bir acı yanı, acının da bir sevinçli yanı olmalıdır. ( J.W. Van Goethe) Acı tanımamış olmak, büyük bir acıdır. ( M.T. Cicero) Elmas nasıl yontulmadan kusursuz olmazsa, insanda acı çekmeden olgunlaşamaz. (Confucius) Büyük acılar kadar bizi olgunlaştıran bir şey yoktur. ( Alfred de Musset) İnsan bir çırak, acılar ise onun efendisidir. Acı çekmedikçe bir insan kendini tanımaz. ( Alfred de Musset)
